deli kadın

deli kadın

Deli’ derler halk lügatında kendileri gibi değilse bir insan.. Onlar gibi yaşamıyor, onlar gibi bakmıyor ve aynı dili konuşmuyorsa onlarla... İşte günün birinde, ‘deli’ bir kadın kulağıma fısıldadı: “Sana hiçbir şey için söz vermiyorum.. Herşeyi kendin başaracaksın... Ama ben hep arkanda, hep destekçin olacağım”... Anlamamıştım.. Ama ürpermiştim... Beni mi destekleyecekti bu ‘deli’ kadın? Kim olarak? Neyim olarak? Yoksa deliliğine mi verilmeliydi? Peki bu kadar basitse bu olay, neden bu sözler benim derinime kadar işledi?
‘ Neden aklıma geldikçe durmadı gözyaşlarım? O günden sonra, dünyayı algılayışım değişti... Her gün, biraz daha yaklaştığımı hissediyorum... Neye mi?.. Büyük bir yol mu desem ağır bir yük mü, mal mı desem mülk mü, ömür boyu mu desem yoksa bir günlük mü,kader mi desem tesadüf mü... İnanın bilmiyorum... Ama şunu biliyorum, o kadının söylediği şeyi sadece, o kadının söylediği şey olarak algılamış olsaydım, bugün ne ben olurdum kardeşlik, ne de SİZ!.. Kendinizi önemseyin artık, şu an ben ağlıyorsam,gözyaşlarımın nedenisiniz.. İki yıl önce bu kadın aracılığıyla bana ulaşan ses kimdi dersiniz??? Belki bir melek, belki şeytan, belki de daha Yücesi... Bi düşünün, Belki de SİZsiniz!!!

SEVGILERIMLE… OZGUR CEVIK

çok teşekkürler canım bunu Özgür ne zaman yazmış ve nereye yazmış..