seni seviyordum

Sana uzak kentlerden birinde
zamanın bir yerinde
seni ve senli günleri anımsattı
akşem güneşi
onca zamanın üstünde
eskimeyen bir düşüncesin şimdi.
insan her gün anımsar mı aynı gözleri?
seni seviyordum ve senin haberin yoktu
saçlarını izliyordum uzaktan
kulağının arkasına düşüşü ve burnun
herkesten başkaydı işte...
güldüğün zaman yukarıya bakardın
yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı
ne güzeldiler...

sen bilmiyordun, ben seni seviyordum
kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
duvarlara,vitrin camlarına,kaldırımlara çarpıyordu
geri dönüyordu çoğalarak.
senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum her şeyi
her şeyi erteleyişim oluyordun
kalp ağrısı oluyordun
birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun
mevsimler değişiyor ve büyüyorduk.
dönemeçler geçiyor
köprüler göze alıyor
ve bazen
tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk.
cesurduk
ufuk çizgisi maviydi
gün batımı hep turuncu
ve kırmızıydı bütün karanfiller
ben seni seviyordum, sen bilmiyordun.
sevinçlerim oluyordun ara sıra
sen hiç bilmiyordun
sonra her hangi biri oldun
bütün sevinçlerim bittikten sonra
yağmurlar yağdı serin haziran akşamları
derken bir gün, uzaktan gördüm seni
saçların bana inat
başın her şeye meydan okuyarak
işte yine aynı...
kalbimi acıttın... her zamanki gibi...
değiştik sanıyordum
ve sen yine bilmiyordun.

şimdi bunu anlatsa sana birileri
kim bilir?
ya da boşver bilme en iyisi...


iclal aydın

Teşekkürler cnm çok güzeldi.. :flowers:

:ok:

tşekkürler kusuuu

bişi değil canım..=))